Dag 9: Olympic NP - Hurricane Ridge

Olympic National Park

 
Olympic National Park

Het Olympic National Park bedekt een groot deel van het Olympic schiereiland. Dit park bestaat uit een aantal totaal verschillende delen. Komend vanuit Seattle kom je eerst bij de Hurricane Ridge, het gedeelte van de met gletsjers bedekte bergen. Dit deel lijkt nogal op de parken die we eerder in deze vakantie bezocht hebben, Glacier NP en North Cascades NP. Een tweede deel omvat een groot deel van de kuststrook langs de Grote Oceaan. Het derde deel bestaat uit het meest uitgestrekte gematigde regenwoud ter wereld.

Hurricane Ridge

Het eerste deel van het park dat we hebben bezocht is de Hurricane Ridge. In het noorden van het park gaat bij Port Angeles de Hearts of the Hills Road het park in die eindigt bij het Hurricane Ridge visitor center. De foto's hieronder zijn gemaakt bij enkele uitkijkpunten langs de weg. De vogel is een roodborstlijster.
Pas halverwege de middag kwamen we aan in dit deel van het park. De weg vanaf de veerboot naar de US 101 die bovenlangs het park loopt was erg druk. Dit is de enige plaats in de vakantie waar we langdurig in de file hebben gestaan. In het park zelf viel de drukte erg mee.

Hearts of the Hills Road
Onderweg naar Hurricane Ridge

Bij het bezoekerscentrum aan het eind van de weg is het erg mooi. Hieronder een paar foto's die in de buurt van het bezoekerscentrum zijn gemaakt.


Bij het Hurricane Ridge Visitor Center

Kraaien en raven

Kraaien en raven kom je overal tegen in dit deel van de Verenigde Staten. Ook hier hoog in de bergen zaten er een paar. Afgezien van de omvang lijken ze nogal op elkaar.



Op de foto hieronder is te zien dat er zo hoog in de bergen nog veel sneeuw lag. en dat terwijl het toch al half juli was.

Sneeuw bij Hurricane Ridge

Grijze Junco

De grijze junco is een veelvoorkomende zangvogel uit de familie van de gorzen. De grijze junco is de meest voorkomende vogel uit deze familie. Het vogeltje kan worden aangetroffen in vrijwel geheel Noord-Amerika.

 Grijze Junco

Euphydryas editha

Een Nederlandse naam voor deze dagvlinder heb ik niet kunnen vinden. Het meest waarschijnlijk is dat dit Edith’s Checkerspot is. Er zijn een heleboel ondersoorten van deze vlinder bekend die er sprekend op lijken.

 Edith’s Checkerspot

Deze vlinders ondervinden in sterke mate de gevolgen van de klimaatverandering. Zwitsers onderzoek naar 26 bergen laat zien dat de alpiene flora sinds 1940 sterk is opgeschoven naar de toppen. In Siberië en in de Canadese Rocky Mountains is de boomgrens hoger geworden. De Noord-Amerikaanse vlinder, Euphydryas editha, is op lager gelegen berghellingen uitgestorven en komt nog slechts voor op hogere stukken. De vlinder is daardoor gemiddeld zo’n 105 meter de hoogte ingegaan. Wij hebben deze vlinder hoog in de bergen aangetroffen. Veel hoger kan niet meer, er wordt daarom gevreesd voor de toekomst van deze vlinder.