Crater Lake NP
In onze cabin bij het Crater Lake hebben we nog een heleboel muggen van het leven beroofd. De volgende ochtend zijn we vanwege het ontbreken van echte alternatieven gaan ontbijten bij het Annie Creek restaurant. De stokoude serveerster (ze leek op Sophia uit Golden Girls) was behoorlijk in de war. Ze kwam met een rekening voor mensen die allang vertrokken waren en wilde die bij ons dumpen. Het onthouden van bestellingen was problematisch en ze vroeg of we 55+ waren, hetgeen gezien onze leeftijden in 2010 een grove belediging was. Misschien is het toch een goed idee als we in Nederland de pensioengerechtigde leeftijd niet teveel opschroeven. Het ontbijt viel trouwens erg mee voor een restaurant in een nationaal park.
Crater Lake NP is het enige National Park in Oregon. De belangrijkste attractie is het blauwe meer dat wel 'het blauwste meer op aarde' wordt genoemd. Maar daar moet je wel bij bedenken dat ze in Amerika altijd wel iets verzinnen om van een bezienswaardigheid de grootste, beste, hoogste of zoals in dit geval blauwste te maken. Dit meer is niet alleen het blauwste, het is ook nog eens het diepste zoetwatermeer (589 m) van de Verenigde Staten.
Het meer is ontstaan na een uitbarsting van de Mazama vulkaan 7700 jaar geleden.
Vidae Falls
Na een kort bezoek aan het bezoekerscentrum zijn we begonnen aan de rit rond het meer. We hebben eerst de zuidkant gedaan. Onze eerste stop was bij de Vidae Falls. Een 30 m hoge waterval.
Vidae Falls
Pinnacles
Via een 11 km lange zijweg in het zuidoosten van het park kom je bij de Pinnacles. Dit is een reeks spitse rotsformaties die door erosie uit versteende vulkaanas zijn ontstaan.
Pinnacles
De berg op de achtergrond van onderstaande foto is Mount Scott, het hoogste punt van dit National Park.
Mount ScottZanggors
De vogel op de foto hieronder is een zanggors. Die op de tweede foto is wat moeilijker te plaatsen, mogelijk is het dezelfde soort, of een andere vogel uit deze familie. Hoewel de vogel nogal op een mus lijkt en er in het Amerikaans de term sparrow voor wordt gebruikt, hoort de vogel dus niet bij de mussen. De gorzen hebben een leefwijze die lijkt op die van de vinken. Soms worden ze daarom tot de familie van de vinken gerekend.
Zanggors
Van de zanggors zijn 31 ondersoorten bekend. In de zomer strekt hun leefgebied zich uit tot diep in Canada, in de winter trekken ze naar het zuiden van de Verenigde Staten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten